İnsan kaotik bileşenlerden oluşan evreni göstergeler yoluyla bilir ve düzene getirir.
Gösterge tek başına anlamlı değildir. Gösterge belli bir olasılık kümesinde hareket eden kaosun karmaşık bir “düzen” olduğuna işaret eder. Her çeşit gösterge dizgesinin anlam taşımasını, anlam belirtmesini ve anlam aktarmasını sağlayan, kişinin zihnindeki tasarımların gerçekleşmesidir.

Yalın bir ifade şekli olan gösterge kendi niteliğini bakan, duyan ve algılayanın öznelliğinde kaybeder. Artık dünya zihnimizdeki tasarımlardır ve bireysel farklılıklara bağlı olarak çeşitlilik gösteren anlam evreni içinde dünya kaotik durumuna geri döner.
Seride gösterge kısa bir çubuktur. Bu çubuklardan sekiz tanesinin bir arada kullanılmasıyla bir gösterge
dizgesi oluşturulmuştur. Sekiz eş çubuğu elimizden bıraktığımızda her biri bir olasılık yumağı içinde sürüklenir ve o anki durum için geçerli olasılığa doğru bir “düşme” gerçekleşir. İnsanın tasarlama ve anlamlandırma serüveni, bu eş
sekiz çubuğun her bir düşüş eylemi sonunda birbirlerine göre konumlarının değişmesi ve bu değişimin kağıt üzerindeki görüntüsü aracılığıyla anlatılmıştır.